Δημοσιεύσεις

10/Jun/2023

Οι μαύροι κύκλοι ταλαιπωρούν γυναίκες και άνδρες. Δίνουν στο πρόσωπο μια κουρασμένη, ταλαιπωρημένη και πρόωρα γηρασμένη όψη , ακόμα και σε νέα άτομα.

Πολλά είναι τα αίτια και οι προδιαθεσικοί παράγοντες :

Γενετική προδιάθεση
Υπερμέλαγχρωση γύρω από τα μάτια κυρίως λόγω υπερβολικής συγκέντρωσης μελανίνης
Κακή κυκλοφορία του αίματος, λεπτό και διάφανο δέρμα με αποτέλεσμα να φέγγουν τα υποκείμενα αγγεία
Διάφορες παθολογικές καταστάσεις όπως αλλεργικές παθήσεις , δερματίτιδα από ακατάλληλα καλλυντικά, ατοπική δερματίτιδα, αναιμία

Προδιαθεσικοί παράγοντες που επιδεινώνουν επιπλέον το πρόβλημα είναι η κατάχρηση αλκοόλ, κάπνισμα, αϋπνία, κόπωση, κακή διατροφή, αφυδάτωση, λήψη φαρμάκων ή ορμονών , η χρόνια συνήθεια τριβής της περιοχής γύρω από τα μάτια.

Η θεραπεία των μαύρων κύκλων είναι εξατομικευμένη και σε συνάρτηση με το αίτιο που την προκαλεί :

Χημικό peeling για την αντιμετώπιση της περιοφθαλμικής δυσχρωμίας
Μεσοθεραπεία ματιών με υαλουρονικό οξύ , βιταμίνες και πεπτίδια για ενίσχυση της ενυδάτωσης της περιοχής και απάλυνσης των λεπτών ρυτίδων
Καρβοξυθεραπεία – CARBOMED για άμεση οξυγόνωση της περιοχής
Ραδιοσυχνότητες – 3MAX PLUS για βελτίωση του λεμφικού οιδήματος και της κατακράτησης υγρών που συνοδεύει πολλές φορές τους μαύρους κύκλους
Filler υαλουρονικού για γέμισμα της βάθυνσης κάτω από τα μάτια

Super User

10/Jun/2023

Oι διαταραχές των ονύχων είναι μία συχνή και γνωστή παρενέργεια πολλών αντινεοπλασματικών παραγόντων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία κακοήθων όγκων των συμπαγών οργάνων. Αναφέρουμε την ανάπτυξη διαταραχών των ονύχων, ιδιαίτερα υπονύχια υπερκεράτωση και ονυχόλυση σε όλους τους όνυχες των δακτύλων άκρων χειρών σε μία ασθενή που έλαβε docetaxel και capecitabine για μεταστατικό καρκίνο του μαστού.

SUMMARY Nail changes are a common and well-known side-effect of many antineoplastic drugs used in treatment of malignant solid tumors. We report the development of nail changes, especially subungual hyperkeratosis and onycholysis in all fingernails of a patient treated with docetaxel and capecitabine against a metastasized breast cancer.

Γυναίκα 47 ετών με ιστορικό μεταστατικού καρκίνου μαστού προσήλθε στο νοσοκομείο «Α.Συγγρός» τον Ιανουάριο 2006 λόγω αλλοιώσεων σε όλους τους όνυχες των δακτύλων των άκρων χειρών. Καρκίνος μαστού με ηπατικές, οστικές και πνευμονικές μεταστάσεις διαγνώστηκε για πρώτη φορά το 2001.Υποβλήθηκε σε τροποποιημένη ριζική μαστεκτομή,λεμφαδενικό καθαρισμό, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Κατά τα επόμενα έτη, λόγω ανθεκτικής νόσου χορηγήθηκαν στην ασθενή πολλαπλά χημειοθεραπευτικά σχήματα όπως κυκλοφωσφαμίδη, epirubicin, 5-φθοριοουρακίλη, carboplatin, paclitaxel, gemcitabine καιvinorelbine.Το τελευταίο σχήμα που έλαβε ήταν ένας συνδυασμός docetaxel και capecitabineτον Σεπτέμβριο 2005. Χορηγήθηκαν έξι κύκλοι docetaxel σε δόση 100 mg/m2 ενδοφλεβίως κάθε τρεις εβδομάδες μέχρι τον Δεκέμβριο 2005 και capecitabine από το στόμα σε δόση2000 mg, δύο φορές την ημέρα μέχρι τον Ιούνιο 2006 οπότε το φάρμακο διεκόπη λόγω αύξησης των καρκινικών δεικτών. Λίγες μέρες μετά τη διακοπή του docetaxel (12/05) η ασθενής παρατήρησε διαταραχές των ονύχων για πρώτη φορά. Ανέφερε ερυθρόφαια χρώση του αριστερού μέσου δακτύλου και ονυχόλυση που επεκτάθηκε ταχέως σε όλα τα δάκτυλα των άκρων χειρών σε διάστημα ενός μήνα καθώς και πρασινωπή χρώση των δακτύλων με έκκριση πυώδους υγρού. Από την κλινική εξέταση(01/06) διαπιστώθηκε ονυχόλυση όλων των ονύχων των δακτύλων άκρων χειρών με συνοδό πρασινωπή χρώση, υπονύχια υπερκεράτωση και οξεία παρωνυχία. Από την καλλιέργεια του πυώδους υγρού διαπιστώθηκε μόλυνση από Pseudomonas aeruginosa που αντιμετωπίστηκε με σιπροφλοξασίνη από το στόμα και γέλη αμικασίνης τοπικά με επακόλουθη βελτίωση της δυσχρωμίας και του άλγους.Ωστόσο, καμία μεταβολή δεν παρατηρήθηκε στην ονυχόλυση και την υπονύχια υπερκεράτωση κατά τους επόμενους έξι μήνες παρά τη διακοπή του docetaxel .

Συζήτηση

Η χημική ουσία docetaxel (Taxotere; Aventis pharmaceuticals, Collegeville, PA, USA) είναι ένα ημισυνθετικό παράγωγο που ανήκει στην ομάδα των αντινεοπλασματικών παραγόντων που καλούνται ταξάνες. Οι ταξάνες είναι χημειοθεραπευτικοί παράγοντες που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του καρκίνου του μαστού, των ωοθηκών και του πνεύμονα.Στην ίδια οικογένεια ανήκει και η ουσία paclitaxel(Taxol; Bristol-Mayers Squibb Company, Princeton, NJ, USA) που έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται ευρέως τα τελευταία χρόνια. Ο μηχανισμός δράσης τους συνίσταται στην σταθεροποίηση των μικροσωληναρίων και στην παρεμπόδιση του αποπολυμερισμού αυτών, το οποίο στην συνέχεια οδηγεί σε αναστολή της μίτωσης. Συγκεκριμένα, οι ταξάνες ασκούν την κυτταροτοξική τους δράση μέσω της αναστρέψιμης σύνδεσής τους με την β-υπομονάδα της τουμπουλίνης, προκαλώντας έτσι τον πολυμερισμό της τουμπουλίνης και αναστέλλοντας τον αποπολυμερισμό των μικροσωληναρίων. Για την φυσιολογική λειτουργία των μικροσωληναρίων απαιτείται μία ισορροπία μεταξύ του πολυμερισμού και του αποπολυμερισμού. Οι ταξάνες διαταράσσουν αυτήν την ισορροπία, οδηγώντας σε αναστολή στη φάση G2/M του κυτταρικού κύκλου.(1-6)

Η ουδετεροπενία είναι η κύρια παρενέργεια της docetaxel. Άλλες γνωστές παρενέργειες είναι η κατακράτηση υγρών, οι μυαλγίες, η περιφερική νευροπάθεια, οι αντιδράσεις υπερευαισθησίας και η βλεννογονίτιδα. Δερματικές αντιδράσεις μπορεί να προκληθούν σε ποσοστό μέχρι 50-70% των ασθενών, τυπικά ως ένα κνησμώδες, ερυθηματώδες, κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα που προσβάλλει τα αντιβράχια, τις άκρες χείρες ή τους άκρους πόδες. Άλλες δερματικές αντιδράσεις είναι τα γενικευμένα φλυκταινώδη εξανθήματα, η απολέπιση παλαμών και πελμάτων, η ξηροδερμία, οι ερυθηματώδεις πλάκες, η αλωπεκία και η ερυθροδυσαισθησία παλαμών και πελμάτων. Η συχνότητα διαταραχών των ονύχων είναι περίπου 35% και περιλαμβάνονται σε αυτές οι διαταραχές χρώσης, η δυσχρωμία της κοίτης του όνυχος, η ονυχόλυση, υπονύχια αποστήματα, σχισμοειδείς αιμορραγίες και υπονύχια αιματώματα, οι γραμμές του Beau, η υπονύχια υπερκεράτωση και η οξεία παρωνυχία. Αυτές οι διαταραχές των ονύχων δείχνουν ότι οι ταξάνες έχουν τοξική δράση όχι μόνο στη μήτρα του όνυχος και στα κερατινοκύτταρα της κοίτης αυτού αλλά μπορεί να επιδρούν επίσης στην αιμάτωση των δομών του όνυχος, αν και ο μηχανισμός πρόκλησης αυτών των διαταραχών παραμένει άγνωστος. Ο κίνδυνος ανάπτυξης αυτών των τοξικών επιδράσεων φαίνεται ότι σχετίζεται περισσότερο με τα μεσοδιαστήματα χορήγησης των δόσεων παρά με την υψηλότερη συγκέντρωση της χορηγούμενης δόσης. Οι αλλοιώσεις αναστρέφονται πλήρως με τη διακοπή της θεραπείας και δεν υπάρχουν αποτελεσματικά προληπτικά μέτρα. Η έκθεση στο ηλιακό φως μπορεί να δρα επίσης εκλυτικά στην εμφάνιση αυτών των αλλοιώσεων και ιδιαίτερα της ονυχόλυσης. Μερικές φορές επιτυγχάνεται βελτίωση με την προστασία των ονύχων από το ηλιακό φως.(2,4,7-9)

Η χημική ουσία capecitabine (Xeloda) είναι ένα νέο αντινεοπλασματικό φάρμακο, που χορηγείται από το στόμα. Είναι μία φθοριοπυριμιδίνη, που αποτελεί πρόδρομη ουσία της φθοριοουρακίλης και παράγει κλινικά δραστικά επίπεδα της φθοριοουρακίλης στις νεοπλασματικές εστίες μέσω της δράσης της φωσφορυλάσης της θυμιδίνης. Έχει εγκριθεί για ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο μαστού που δεν ανταποκρίθηκαν στην προηγηθείσα χημειοθεραπεία με paclitaxel ή ανθρακυκλίνη. Έχει βρεθεί επίσης ότι είναι αποτελεσματική στη θεραπεία του καρκίνου του κόλου και του ορθού. Συνήθεις παρενέργειες είναι το σύνδρομο άκρας χειρός-άκρου ποδός (ερυθροδυσαισθησία παλαμών και πελμάτων -επώδυνο ερύθημα και οίδημα των άκρων χειρών και/ή δυσάρεστη ενόχληση που επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες), διάρροια, ναυτία, έμετοι και καταβολή. Οι διαταραχές των ονύχων που παρατηρούνται είναι η ονυχομάδηση και η ονυχόλυση. Η ονυχομάδηση προκαλείται από προσωρινή αναστολή της μιτωτικής δραστηριότητας της μήτρας τουόνυχος.(7,8,10-12)

Οι διαταραχές των ονύχων αποτελούν μία συχνή παρενέργεια της συστηματικής χημειοθεραπείας. Η κλινική εικόνα εξαρτάται από τη διάρκεια και την σοβαρότητα της τοξικής επίδρασης καθώς και από το τμήμα του όνυχος που προσβάλλεται: μήτρα, κοίτη, εγγύς ονυχαία πτυχή και υπονύχιο. Η σοβαρότητα της βλάβης σχετίζεται με τη δόση του φαρμάκου,τα μεσοδιαστήματα χορήγησης και με την ευαισθησία του ίδιου του ασθενούς. Η αναστολή της μίτωσης παρεμβαίνει στον πολλαπλασιασμό των κερατινοκυττάρων της μήτρας του όνυχος και οδηγεί σε ανωμαλίες του σώματος του όνυχα όπως οι γραμμές του Beau, η ονυχομάδηση και η λευκονυχία. Η υπερμελάγχρωση οφείλεται πιθανότατα στην αυξημένη μελανινογένεση των μελανινοκυττάρων της μήτρας. Η αναστολή του πολλαπλασιασμού των κερατινοκυττάρων της κοίτης του όνυχος είναι το πιο πιθανό αίτιο της προκαλούμενης ονυχόλυσης. Μία τοξική επίδραση στην εγγύς ονυχαία πτυχή οδηγεί σε παρωνυχία με επακόλουθη έκθεση και κάκωση της μήτρας του όνυχος. Οι σχισμοειδείς αιμορραγίες και τα υπονύχια αιματώματα προκαλούνται από αγγειακή βλάβη ή διαταραχή της αιμάτωσης της κοίτης του όνυχος. Η αιμορραγία επιδεινώνεται από την συνυπάρχουσα θρομβοπενία. Η ονυχόλυση δημιουργεί μία πιθανή εστία για δευτεροπαθή βακτηριακή λοίμωξη. Ο κίνδυνος σήψης ενισχύεται εξαιτίας της προκαλούμενης από τη χημειοθεραπεία ουδετεροπενίας.(2,3,13-15)

Πιστεύουμε ότι οι διαταραχές των ονύχων της ασθενούς μας έχουν προκληθεί και από τους δύο χημειοθεραπευτικούς παράγοντες, δηλαδή τη docetaxel και τη capecitabine. Πριν τη θεραπεία με τη docetaxel δεν είχε αναφερθεί καμία διαταραχή των ονύχων. Σύμφωνα με το ιστορικό, αλλοιώσεις παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά λίγες μέρες μετά τη διακοπή τηςdocetaxel, ενώ η ονυχόλυση και η υπονύχια υπερκεράτωση στους όνυχες των άκρων χειρών εξακολουθούν να υπάρχουν έξι μήνες μετά, όπως φαίνεται στις εικόνες 1 και 2. Πρέπει να σημειωθεί ότι κατά το διάστημα των τελευταίων αυτών έξι μηνών η ασθενής ελάμβανε μόνοcapecitabine από το στόμα. Η μόλυνση από ψευδομονάδα θεωρείται δευτερογενές φαινόμενο και αποδίδεται στον αποικισμό του όνυχος από τους μικροοργανισμούς σε έδαφος ονυχόλυσης και ανοσοκαταστολής ως συνέπεια της χημειοθεραπείας.

Η docetaxel είναι ένα συχνά χρησιμοποιούμενο φάρμακο με γνωστές παρενέργειες, ενώ ηcapecitabine είναι ένα νέο φάρμακο που χρησιμοποιείται τελευταία με αυξανόμενη συχνότητα λόγω της ευκολίας στην χορήγηση από το στόμα, της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητάς της. Μόνο ονυχομάδηση και ονυχόλυση έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα ως πιθανές διαταραχές των ονύχων που προκαλούνται από αυτό το φάρμακο, αλλά απαιτείται περαιτέρω έλεγχος προς την κατεύθυνση αυτή. Οι κλινικοί γιατροί πρέπει να γνωρίζουν τις παρενέργειες που προκαλούνται από τους χημειοθεραπευτικούς παράγοντες,οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε διαταραχή της ποιότητας της ζωής ή σε διακοπή της χημειοθεραπείας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Vanhooteghem O, Richert B, Vindevoghel A et al. Subungual abscess: a new ungula side-effect related to docetaxel therapy.Br J Dermatol 2000; 143: 462-464.
Uyttendaele H, Geyer A, Scher RK. Drugs and nails. JEADV 2004; 18:124- 125.
Minisini A, Tosti A, Sobrero A et al. Taxane-induced nail changes: incidence, clinical
presentation and outcome. Annals of Oncology 2003; 14:333-337.
Pavithran K, Doval DC. Nail changes due to docetaxel. Br J Dermatol 2002; 146: 709-
710.
Vanhooteghem O, Andre J, Vindevoghel A et al.Docetaxel-induced subungual
hemorrhage.Dermatology 1997; 194:419-420.
Jacob CI, Patten SF. Nail bed dyschromia secondary to docetaxel therapy. Arch
Dermatol 1998; 134:1167-1168.
Chen GY, Chen YH, Hsu M et al.Onychomadesis and onycholysis associated with
capecitabine. Br J Dermatol 2001; 145: 521-522.
Chen GY, Chang TW, Chen WC. Exudative hyponychial dermatitis associated with
capecitabine and docetaxel combination chemotherapy for metastatic breast
carcinoma: report of three cases. Br J Dermatol 2003; 148: 1071-1073.
Almargo M, Del Pozo J, Garsia-SilvaJ et al. Nail alterations due to paclitaxel therapy.
Eur J Dermatol 2000; 10: 146-147.
Willey A, Glusac E, Bolognia J. Photoeruption in a patient treated with capecitabine
(Xeloda) for metastatic breast cancer. J Am Acad Dermatol; 2002:47:453.
Bell K, Perna A, Hsu S. Mucositis as a treatment-limiting side effect in the use of
capecitabine for the treatment of metastatic breast cancer. J Am Acad Dermatol
2001;45:790.
Narasimhan P, Narasimhan S, Hitti I et al. Serious hand-and-foot syndrome in black
patients treated with capecitabine: report of three cases and review of the literature.
Cutis 2004;73:101-106.
Ghetti E, Piraccini BM, Tosti A. Onycholysis and subungual hemorrhages secondary
to systemic chemotherapy(paclitaxel). JEADV 2003; 17:459-460.
Flory SM, Solimando DA Jr, Webster GF et al. Onycholysis associated with weekly
administration of paclitaxel. Ann Pharmacother 1999; 33: 584-586.
Hussain S, Anderson DN, Salvatti ME et al. Onycholysis as a complication of
systemic chemotherapy: report of five cases associated with prolonged weekly paclitaxel therapy and review of the literature. Cancer 2000; 88: 2367-2371.

Super User

10/Jun/2023

Η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του δέρματος αυξάνει συνεχώς στις Δυτικές χώρες. Η κυριότερη αιτία είναι η αύξηση της έκθεσης στο ηλιακό φως.

Η προδιάθεση για πρόκληση βλάβης από την ηλιακή ακτινοβολία εξαρτάται από :

Τον τύπο δέρματος του ασθενούς
Την συνολική έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία (χρόνια έκθεση)‏
Την ένταση της έκθεσης στον ήλιο (οξεία διαλείπουσα έκθεση, πχ υπάλληλοι γραφείου κατά τις θερινές διακοπές – Αδυναμία ανάπτυξης αμυντικών μηχανισμών)‏
Την ηλικία του ατόμου ( η μεγαλύτερη βλάβη από την ηλιακή ακτινοβολία προκαλείται στην παιδική ηλικία – για τον λόγο αυτό είναι πολύ σημαντική η προστασία των παιδιών από τον ήλιο)‏

Ο τύπος του δέρματος καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ευαισθησία του ατόμου στον ήλιο. Υπάρχουν έξι τύποι δέρματος οι οποίοι ορίζονται με βάση την αντίδραση που εμφανίζεται στο δέρμα μετά από λίγα λεπτά έκθεσης στον ήλιο χωρίς προστασία :

Τύπος 1 Πάντοτε έγκαυμα, ποτέ μαύρισμα (ωχρό λευκό)‏
Τύπος 2 Πάντοτε έγκαυμα, δύσκολο μαύρισμα (λευκό)‏
Τύπος 3 Μερικές φορές έγκαυμα, εύκολο μαύρισμα (λευκό)‏
Τύπος 4 Ποτέ έγκαυμα, εύκολο μαύρισμα (ανοικτό καστανό )‏
Τύπος 5 Καστανό
Τύπος 6 Μαύρο χρώμα δέρματοςΑποτέλεσμα της υπέρμετρης έκθεσης στον ήλιο είναι η εμφάνιση διαφόρων καλοήθων και κακοήθων βλαβών. Καλοήθεις βλάβες δέρματος που σχετίζονται με την έκθεση στον ήλιο είναι οι εφηλίδες, οι γεροντικές φακές και οι σμηγματορροικές υπερκερατώσεις.Προκαρκινικές βλάβες δέρματος είναι η ακτινική υπερκεράτωση το δερματικό κέρας και η ακτινική χειλίτιδα.

Η εμφάνιση κάποιων σπίλων φαίνεται επίσης ότι σχετίζεται εν μέρει με την έκθεση στον ήλιο. Οι μελανοκυτταρικοί σπίλοι διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:

Συγγενείς- Επίκτητοι

Συνδεσμικοί Μικτοί Χοριακοί

Δυσπλαστικοί
Συγγενείς Μελανοκυτταρικοί Σπίλοι (ΣΜΣ)

Είναι σπίλοι παρόντες από τη γέννηση ή όσοι εμφανίζονται μέχρι το δεύτερο έτος της ζωής.Διακρίνονται σε α) μικρούς (<1.5 εκατοστό) β) μεσαίου μεγέθους (1.5-10 εκατοστά) γ)μεγάλους (10-20 εκατοστά) και δ) γιγαντιαίους (>20 εκατοστά)

Θεωρητικά μελάνωμα μπορεί αν αναπτυχθεί σε κάθε ΣΜΣ. Ωστόσο ο κίνδυνος αυξάνεται παράλληλα με το μέγεθος. Η συχνότητα εμφάνισης μελανώματος για τους μεγάλους ΣΜΣ κυμαίνεται από 0 – 8.3% ενώ για τους γιγαντιαίους από 6.3-12%. Η ηλικία εμφάνισης μελανώματος είναι έως το 3ο έτος της ζωής στο 50% των περιπτώσεων, έως το τέλος της παιδικής ηλικίας στο 60% και έως το τέλος της εφηβείας στο 70% των περιπτώσεων. Ο κίνδυνος μελανώματος για τους μεσαίους ΣΜΣ κυμαίνεται από 0- 4.9% και η ηλικία εμφάνισης του μελανώματος είναι μετά την εφηβεία. Σε μικρούς ΣΜΣ ο κίνδυνος εμφάνισης μελανώματος είναι μηδαμινός αν και από μελέτες έχει βρεθεί ότι το 44% των μελανωμάτων σε ασθενείς <30 ετών αναπτύχθηκε επί μικρών ΣΜΣ . Η ηλικία εμφάνισης του μελανώματος είναι επίσης μετά την εφηβεία.

Τι συστήνεται επομένως να γίνει στην περίπτωση που ένα παιδί γεννηθεί με συγγενή σπίλο;

Μεγάλοι ΣΜΣ : αφαίρεση στη βρεφική ηλικία
Μεσαίοι ΣΜΣ : αφαίρεση στην όψιμη παιδική ηλικία (< 10-12 ετών)
Μικροί ΣΜΣ : επί ενδείξεων, αφαίρεση στην όψιμη παιδική ηλικία (< 10-12 ετών)
Δυσπλαστικοί σπίλοι
Πρόκειται για επίκτητη μελανοκυτταρική βλάβη με άτυπα κλινικά και ιστολογικά χαρακτηριστικά. Κατέχει μία ενδιάμεση θέση στο φάσμα της νόσου το οποίο αρχίζει από τον κοινό επίκτητο μελανοκυτταρικό σπίλο και φτάνει στο κακόηθες μελάνωμα . Συνώνυμοι όροι :άτυποι σπίλοι, σπίλοι του Clark, σπίλος με αρχιτεκτονική διαταραχή και κυτταρική ατυπία
Οι δυσπλαστικοί σπίλοι θεωρούνται δείκτες υψηλού κινδύνου για κακόηθες μελάνωμα. Ο κίνδυνος ανάπτυξης ΚΜ στον γενικό πληθυσμό είναι 0.8% ενώ ο κίνδυνος ανάπτυξης ΚΜ σε ασθενείς με ΔΜΣ είναι 6% και φτάνει το 10-15% αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό ΚΜ. Το κακόηθες μελάνωμα μπορεί να εμφανιστεί επί υγιούς ιστού ή επί προϋπάρχοντος ΔΜΣ

Καρκίνος δέρματος

Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι καρκίνου του δέρματος

Ακανθοκυτταρικό επιθηλίωμα
Βασικοκυτταρικό επιθηλίωμα
Κακόηθες Μελάνωμα
Υπότυποι: Επιφανειακώς επεκτεινόμενο κακόηθες μελάνωμα Οζώδες μελάνωμα
Κακόηθες μελάνωμα τύπου κακοήθους φακής
Μελάνωμα παλαμών-πελμάτων / βλεννογόνων / υπονύχιο
Από τους τύπους αυτούς θα γίνει ιδιαίτερη αναφορά στο κακόηθες μελάνωμα που είναι από τους πιο επιθετικούς και θανατηφόρους καρκίνους του ανθρωπίνου σώματος. Ωστόσο, αν γίνει εγκαίρως η διάγνωση τότε μπορεί να επέλθει ακόμα και ριζική ίαση και το άτομο να συνεχίσει να ζει κανονικά τη ζωή του.
Πώς όμως μπορούμε να αναγνωρίσουμε κλινικά το μελάνωμα και να το ξεχωρίσουμε από την κοινή ‘’ελιά’’ ; Σε αυτό μπορεί να μας βοηθήσει ο κανόνας του ABCD(EF) ή τα λεγόμενα έξι σημεία του ΚΜ :
Έξι Σημεία Κακοήθους Μελανώματος ή Κανόνας του ABCD(EF)
Α: Asymmetry = ασυμμετρία στο σχήμα – το ένα ήμισυ διαφέρει από το άλλο
B: Border = όρια – ανώμαλα όρια με ακανόνιστη παρυφή
C: Color = χρώμα – ποικιλοχρωμία, ανώμαλη διάταξη χρωμάτων, τόνοι του καστανού,μελανού, φαιού, ερυθρού και λευκού
D: Diameter = διάμετρος συνήθως μεγάλη- μεγαλύτερη των 6 mm E: Elevation = υπέγερση
Enlargement = αύξηση του μεγέθους της βλάβης
Evolution = εξέλιξη ή αλλαγή της βλάβης (όχι μόνο ως προς το μέγεθος) F: Family History = οικογενειακό ιστορικό

AsymmetryA

BorderB

ColorC

DiameterD

EnlargementE

Σήμερα πλέον έχουμε τη δυνατότητα να αναγνωρίσουμε το μελάνωμα σε ακόμα πιο πρώιμο στάδιο

όπου η αφαίρεση ισοδυναμεί πραγματικά με ριζική ίαση. Αυτό επιτυγχάνεται με τη βοήθεια της δερματοσκόπησης και της χαρτογράφησης.

ΔΕΡΜΑΤΟΣΚΟΠΗΣΗ

Είναι μία μη επεμβατική τεχνική που χρησιμεύει στη διάγνωση μελαγχρωματικών βλαβών του δέρματος. Με την βοήθεια ειδικού μικροσκοπίου καθίστανται ορατά μορφολογικά χαρακτηριστικά των βλαβών, που δεν είναι δυνατό να δούμε με γυμνό μάτι και τα οποία βρίσκονται κάτω από την επιφανειακή στιβάδα του δέρματος. Ο ρόλος της είναι αποφασιστικός στην αναγνώριση πρώιμων μελανωμάτων. Η έγκαιρη αφαίρεση αυτού(πάχος βλάβης < 1 χιλιοστό) ισοδυναμεί με πλήρη ίαση και διάσωση του ασθενούς από τον πιο επιθετικό και θανατηφόρο καρκίνο του ανθρωπίνου σώματος

• Η δερματοσκόπηση είναι μία ́ ́εύκολη ́ ́ τεχνικά μέθοδος που επιτρέπει τη διάγνωση του κακοήθους μελανώματος σε πολύ πρώιμο στάδιο με την προϋπόθεση ότι ο δερματολόγος διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό και την ανάλογη εκπαίδευση και εμπειρία

ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΣΠΙΛΩΝ

Με τη βοήθεια ειδικής κάμερας συνδεδεμένης με ηλεκτρονικό υπολογιστή γίνεται καταγραφή και ψηφιακή απεικόνιση όλων των σπίλων του σώματος

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα (τα οποία καθορίζει ο δερματολόγος με βάση τα ευρήματα της καταγραφής) επαναλαμβάνεται η χαρτογράφηση και γίνεται σύγκριση των παλαιών με τις καινούριες απεικονίσεις Με τον τρόπο αυτό διαπιστώνεται εύκολα εάν υπάρχει αλλαγή στον σπίλο ως προς το μέγεθος, χρώμα, σχήμα και υφή τόσο μακροσκοπικά όσο και δερματοσκοπικά ( δηλ σε μεγαλύτερο βάθος, κάτω από την επιφάνεια του δέρματος

Παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση κακοήθους μελανώματος

Σπίλος που ́ ́αλλάζει ́ ́ σε ενήλικα / εμφάνιση ́ ́νέου ́ ́ σπίλου
Ατομικό ιστορικό ΚΜ
Παρουσία κλινικά άτυπων σπίλων
Ιστορικό μελανώματος σε συγγενή α ́ βαθμού
Μεγάλος αριθμός κοινών σπίλων ( >50, >2mm )
Τύπος δέρματος Ι (και ΙΙ),εφηλίδες, κόκκινα μαλλιά, γαλάζια μάτια
Μελαγχρωματική ξηροδερμία
Ανοσοκαταστολή
Ηλιακά εγκαύματα προ της ηλικίας των 15 ετών
Γιγαντιαίοι συγγενείς μελανοκυτταρικοί σπίλοι
Οξεία και διαλείπουσα έκθεση στον ήλιο (πχ διακοπές)
Χρήση Solarium – UVA

Προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία

Κατάλληλος ρουχισμός και χρήση καπέλου
Αποφυγή έκθεσης στον ήλιο κατά τις ώρες 10.00 – 16.00
Σωστή χρήση αντιηλιακού :
– Εφαρμογή μισή ώρα πριν την έκθεση στον ήλιο
– Ανανέωση κάθε 2-3 ώρες
– Ομοιογενής κατανομή σε όλες τις περιοχές του δέρματος που
εκτίθενται στον ήλιο
– Επαρκής ποσότητα αντιηλιακού σε κάθε εφαρμογή (2 ml/cm2) – Νέα εφαρμογή μετά από κολύμπι ή εφίδρωση ( ακόμα και αν το αντιηλιακό αντέχει στο νερό )
– Χρήση αντιηλιακού με κατάλληλο δείκτη προστασίας,
ανάλογα με τον τύπο του δέρματος (ΔΠ >30-50)
Τι είναι τα αντιηλιακά
Πρόκειται για τοπικά εφαρμοζόμενες κρέμες ή λοσιόν που περιέχουν οργανικούς ή ανόργανους χημικούς παράγοντες που απορροφούν ή αντανακλούν την υπεριώδη ακτινοβολία. Ταξινομούνται σε
Χημικά αντιηλιακά : οργανικοί χημικοί παράγοντες που απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία και την μετατρέπουν σε αβλαβή, χαμηλής ενέργειας μεγαλύτερα μήκη κύματος,κυρίως στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος και β)
Φυσικά αντιηλιακά : ανόργανοι χημικοί παράγοντες που απορροφούν και επιπροσθέτως διαχέουν και αντανακλούν το φως
Κάθε αντιηλιακή κρέμα έχει ένα δείκτη προστασίας (Sun Protection Factor – SPF) που ορίζεται ως το πηλίκο

• Sun Protection Factor – SPF ή Δείκτης προστασίας =Ελάχιστη ερυθηματογόνος δόση με αντιηλιακό

Ελάχιστη ερυθηματογόνος δόση χωρίς αντιηλιακό Δηλ. ένα προϊόν με δείκτη 15 σημαίνει ότι η χρήση του συγκεκριμένου αντιηλιακού επιμηκύνει το χρόνο ́ ́ ασφαλούς ́ ́ παραμονής στον ήλιο κατά 15 φορές περισσότερο από τον συνήθη χρόνο που απαιτείται για την εμφάνιση ερυθήματος χωρίς αντιηλιακό (πχ 2 λεπτά x 15 = 30λεπτά)

Μελέτες έχουν δείξει ότι η συνεχής χρήση αντιηλιακών με υψηλό δείκτη προστασίας αναστέλλει την εμφάνιση ακτινικών υπερκερατώσεων , οι οποίες θεωρούνται προκαρκινικές βλάβες και δείκτης αυξημένου κινδύνου για ανάπτυξη ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του δέρματος

Μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι η συνεχής χρήση αντιηλιακών με υψηλό δείκτη προστασίας προστατεύει από την εκδήλωση ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του δέρματος ενώ είναι αμφίβολη ή ασαφής η σχέση τους με το βασικοκυτταρικό καρκίνο του δέρματος και το μελάνωμα

Αυτό σημαίνει ότι παράλληλα με τη χρήση των αντιηλιακών θα πρέπει να εφαρμόζουμε και άλλες μεθόδους προστασίας από τον ήλιο
Η χρήση του αντιηλιακού δεν πρέπει να ενθαρρύνει την παράταση της έκθεσης στον ήλιο με σκοπό το ́ ́μαύρισμα ́ ́
Θα πρέπει να προτιμώνται τα αντιηλιακά ευρέως φάσματος ( UVA και UVB ) και υψηλής προστασίας

Super User

10/Jun/2023

Οι νευροτοξίνες της αλλαντίασης (BTX) προέρχονται από το αναερόβιο Gram(+) βακτηρίδιο Clostridium botulinum.Η BTX δρα στις προσυναπτικές μεμβράνες των μεταγαγλιακών χολινεργικών νευρικών ινών όπου αναστέλλει την απελευθέρωση της ακετυλοχολίνης στη νευρομυική σύναψη και προκαλεί χαλαρή παράλυση. Η χαλάρωση των μυών οδηγεί στην εξάλειψη των ρυτίδων που σχετίζονται με την κίνηση των μυών του προσώπου και οι οποίες καθώς γερνάμε γίνονται πιο έντονες και μόνιμες.

H ΒΤΧ είναι πολύ αποτελεσματική ως θεραπεία για τις υπερδυναμικές ρυτίδες του ανώτερου προσώπου, του μετώπου, της περιοφθαλμικής, παραρινικής, περιστοματικής και ρινοπαρειακής περιοχής καθώς και του κατώτερου προσώπου. Τα αποτελέσματα τnς θεραπείας αρχίζουν να γίνονται ορατά μετά από περίπου μια εβδομάδα. Η κινητικότητα των μυών θα επανέλθει σταδιακά. Συνήθωs χρειάζονται 2 και σπάνια 3 θεραπεiεs το χρόνο για να διατηρηθεί το όμορφο αποτέλεσμα και να μην επιτρέψουμε στιs ρυτίδεs να εμφανιστούν και πάλι.

Η αλλαντική τοξίνη αποτελεί επίσης μία αποτελεσματική επικουρική μέθοδο σε συνδυασμό με άλλες κοσμητικές επεμβάσεις , ενισχύοντας και παρατείνοντας τα οφέλη από την χειρουργική επέμβαση, την επαύξηση των μαλακών μορίων (υαλουρονικό οξύ, Fillers) και την ανάπλαση με laser.

Η θεραπεία των υπερδυναμικών ρυτίδων του προσώπου με ΒΤΧ είναι ασφαλής και χωρίς σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Όταν χρησιμοποιείται σωστά, η συχνότητα των επιπλοκών είναι πολύ χαμηλή και η σοβαρότητά τους ήπια.

Τα εμπορικά σκευάσματα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα είναι το BOTOX, το Dysportκαι το Bocouture.

Super User

10/Jun/2023

Kατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα υλικά με σκοπό την αύξηση των μαλακών μορίων για αισθητικούς λόγους. Το Yαλουρονικό Oξύ χρησιμοποιείται με αυξανόμενη συχνότητα για την αύξηση των χειλέων και τη διόρθωση των ρυτίδων του προσώπου. Είναι ένας φυσικός πολυσακχαρίτης, μία γλυκοζαμινογλυκάνη που αποτελείται από επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες του μονοσακχαρίτη D-γλυκουρονικού οξέος και της N-ακετυλ-D-γλυκοζαμίνης.

Είναι δομικά, φυσικά, χημικά και βιολογικά ταυτόσημο σε όλους τους ιστούς όλων των ειδών και αυτό το καθιστά την ιδανική ουσία για χρήση ως βιολογικό υλικό στην ιατρική και την αισθητική.

Το ένεσιμο υαλουρονικό οξύ έχει καταδείξει υψηλή ασφάλεια και χαμηλή συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών.

Μετά την εφαρμογή Υαλουρονικού μπορεί να εμφανιστούν εκχυμώσεις (αιμάτωμα), ήπιο ερύθημα και οίδημα στην περιοχή της θεραπείας που διαρκούν λίγες μέρες και υποχωρούν μόνα τους. Η εμφάνιση αντιδράσεων υπερευαισθησίας ή οζιδίων είναι εξαιρετικά σπάνια και αναστρέψιμη. Δεν έχουν αναφερθεί μόνιμες ανεπιθύμητες αντιδράσεις.

Τα ενέσιμα εμφυτεύματα μαλακών μορίων θεωρούνται ιδανικά λόγω της ευκολίας με την οποία διενεργείται η εμφύτευση, του χαμηλού κόστους και της ελάχιστης ταλαιπωρίας του ασθενούς. Η διάρκεια εμφύτευσης κυμαίνεται από 20 λεπτά έως 1 ώρα, με ελάχιστη ταλαιπωρία του ασθενούς. Συνήθως δεν χρειάζεται τοπική αναισθησία (με εξαίρεση τα χείλη).Εάν χρειαστεί, εφαρμόζεται τοπικά μία αναισθητική κρέμα υπό κλειστή περίδεση για 1 ώρα περίπου πριν τη θεραπεία.

Super User

10/Jun/2023

Το ιατρείο μας διαθέτει το πιο σύγχρονο σύστημα εξέτασης και καταγραφής δερματικών βλαβών, το σύστημα χαρτογράφησης και ψηφιακής δερματοσκόπησης FotoFinder. Η ανανεωμένη έκδοση Vexia Dermatoscope περιλαμβάνει την εξαιρετικής ανάλυσης Full HD Medicam 1000 καθώς και το νέο σύγχρονο λογισμικό με ενσωματωμένο πρόγραμμα Moleanalyser το οποίο με τη βοήθεια υπολογιστή που βασίζεται σε κλινικά ελεγμένους αλγορίθμους αναγνώρισης προτύπων με βαθμολογία κινδύνου προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια στην έγκαιρη διάγνωση του κακοήθους μελανώματος. Με το νέο σύστημα εξασφαλίζουμε μεγαλύτερη διαγνωστική ακρίβεια κατά την εξέταση αλλοιώσεων του δέρματος και των ονύχων – σπίλοι, καρκίνοι του δέρματος, φλεγμονώδεις βλάβες καθώς και των τριχών (τριχοσκόπηση).

magalou

10/Jun/2023

Sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Quis nostrud exerci tation ulla. Ut wisi enim ad minim veniam. Eodem modo typi, qui nunc nobis videntur parum clari, fiant sollemnes in futurum. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit.

ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ… Υπάρχει λύση ?

Αλλοιώσεις Ονύχων

Έγκαιρη Διάγνωση & Πρόληψη Καρκίνου του Δέρματος

Botox στην Κοσμητική Δερματολογία

Εμφυτεύματα Υαλουρονικού Οξέος

FotoFinder έκδοση Vexia Dermatoscope

“Tips” για ένα Νεανικό και Λαμπερό Δέρμα

Υπηρεσίες

Στοιχεία Επικοινωνίας

Υπηρεσίες

Στοιχεία Επικοινωνίας

Cookies Policy